Aτομική έκθεση ζωγραφικής της Βούλας Ασωνίτη με τίτλο "Περί-γραφής"

 

Στο Κέντρο Τεχνών Μετς παρουσιάζεται η ατομική έκθεση ζωγραφικής της  εικαστικού Βούλας Ασωνίτη σε επιμέλεια Νιόβης Κρητικού.

Η επμελήτρια Νιόβη Κρητικού γράφει, μεταξύ άλλων, για την έκθεση:
"Η έκθεση "Περί-γραφής" της Βούλας Ασωνίτη ανοίγει ένα παράθυρο στον κόσμο της τέχνης, με σκοπό να εναποθέσει μια εξπρεσιονιστική ματιά ως προς την ανακάλυψη και την εξερεύνηση των προσλαμβανουσών της. Τα έργα της αιχμαλωτίζουν στιγμές καθημερινής παρατήρησης την οποία καταγράφουν με έντονη χειρονομία. Μέλημά της, μέσα από αυτή τη διαδικασία, είναι να
μεταδώσει τις έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις. Οι επιρροές της φαίνεται να βρίσκουν τις ρίζες τους στους Fauve ή τους Kαταστασιακούς ως προς την χρωματική παραμόρφωση και την αυτόματη γραφή, δημιουργώντας συχνά σενάρια παραλόγου. Ταυτόχρονα, αξίζει να σημειώσουμε την συναρπαστική συνύπαρξη του ύφους της με την πνευματική ταυτότητα του δασκάλου της,
Νίκου Κασκούρα, όπου οι επιρροές της είναι εμφανείς και δημιουργούν έναν αέρα από παραδρομή.

Η εικαστικός μας καλεί να εισέλθουμε σε έναν κόσμο όπου το υποσυνείδητο συνυπάρχει με το συνειδητό και μαζί αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία του έργου. Μας δίνουν μια αίσθηση απόκλισης ή ατυχίας, θέτοντας τον θεατή σε έναν κόσμο όπου οι συνήθειες της τέχνης ανατρέπονται και οι παράξενες, αλλόκοτες εικόνες κυριαρχούν. Κατ’ επέκταση, θέτουν νέα πεδία σκέψης αναγκάζοντας τον θεατή να σκεφτεί έξω από συνηθισμένα πλαίσια. Εδώ, ο αυθορμητισμός της καλλιτέχνιδος φαίνεται να μιλά για το ζωώδες, το πηγαίο και το ένστικτο, καθώς η γραφή της είναι γρήγορη, φρέσκια, ζωηρή αλλά συνάμα περιγραφική. [...]

Επιπρόσθετα, η γραφή της θυμίζει σκαρίφημα, σημειώσεις ή τα δομικά στοιχεία μιας σύνθεσης που μπλέκεται επ' άπειρο, περιγράφοντας τον κόσμο της καλλιτέχνιδος. Οι χρωματικές αποχρώσεις κυμαίνονται από το άσπρο ως το μαύρο, ενώ επιφέρονται επαναστατικά χρώματα για να σπάσουν την ηρεμία. Τα έργα της εξερευνούν, σχεδόν χορευτικά, τα σενάρια μιας χρωματικής παλέτας που φαίνεται να καταγράφει συναισθηματικές διακυμάνσεις με ακρίβεια  καλώντας τον θεατή σε ένα ταξίδι ατονίας και έντασης. Μέσα σε αυτήν την προσέγγιση, αναδύονται και οι ανθρωποκεντρικές απεικονίσεις της που δεν εστιάζουν σε άλλο, παρά σε ενδόμυχες παρατηρήσεις. [...]"