Στην Αθήνα η Susana Nobre για την πρεμιέρα του "Cidade Rabat"

 H Πρεσβεία της Πορτογαλίας στην Ελλάδα και το Ινστιτούτο Camões σε συνεργασία με την Mooviereel υποδέχονται στην Αθήνα την Πορτογαλίδα σκηνοθέτιδα Susana Nobre, την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου στις 18:00, στον κινηματογράφο Δαναό 2. Η βραβευμένη σκηνοθέτις αποτελεί μια από τις πιο επιδραστικές φωνές του ανεξάρτητου πορτογαλικού σινεμά τα τελευταία 15 χρόνια, ενώ οι ταινίες της έχουν προβληθεί σε ορισμένα από τα μεγαλύτερα Φεστιβάλ Κινηματογράφου, ανάμεσα στα οποία το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, η Μπερλινάλε και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ.

Η Susana Nobre θα είναι μαζί μας για την πανελλήνια πρεμιέρα της νέας της κινηματογραφικής ταινίας "Cidade Rabat", η οποία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. Η βραδιά θα ξεκινήσει με την προβολή δυο μικρού μήκους ταινιών της σκηνοθέτιδας με τίτλο "It Would Have Been Simple" και "Trials, Exorcisms". Μετά το τέλος της προβολής θα ακολουθήσει συζήτηση με τους θεατές, την οποία θα συντονίσει η κα Σουλτάνα Κουμούτση, σεναριογράφος, σκηνοθέτις και ιδρύτρια του Psarokokalo International Short Film Festival.

Πρόγραμμα:
18:00 - Προβολή των ταινιών μικρού μήκους "It Would Have Been Simple" & "Trials, Exorcisms"
18:45 - Διάλειμμα με κρασί από την Πρεσβεία της Πορτογαλίας στην Ελλάδα
19:15 - Προβολή της ταινίας "Cidade Rabat"
21:00 - Q&A με την σκηνοθέτιδα Susana Nobre. Συντονίζει η Σουλτάνα Κουμούτση.

Οι Ταινίες: 
• Cidade Rabat (της Susana Nobre, 101’, 2023)
Η Έλενα είναι 40 ετών και έχει περάσει τα τελευταία δύο χρόνια προσπαθώντας να ισορροπήσει το χρόνο της ανάμεσα στην εργασία της, την οικογενειακή ζωή και τη φροντίδα της μητέρας της, η οποία μόλις απεβίωσε. Έχει μια δωδεκάχρονη κόρη, την Μαρία, που μένει εναλλάξ ανά εβδομάδα με τη μητέρα και τον πατέρα της. Η Έλενα εργάζεται ως παραγωγός ταινιών και αισθάνεται να την πνίγει η γραφειοκρατία που συνεπάγεται η δουλειά της. Μετά το θάνατο της μητέρας της, νιώθει να κατακλύζεται από ένα αίσθημα ορφάνιας. Το συναίσθημα αυτό, σε συνδυασμό με τη γενικότερη θλίψη και μιζέρια του κόσμου γύρω της, αλλά και του γεγονότος ότι βρίσκεται στα μισά της ζωής της, θα ξυπνήσει μέσα της μια δεύτερη νιότη.

Μια μελαγχολική κωμωδία για τη θλίψη, που έκανε πρεμιέρα στο Διαγωνιστικό Φόρουμ της 73ης Μπερλινάλε.

• Provas, Exorcismos | Trials, Exorcisms (της Susana Nobre, 25’, 2015)

Ένα τρένο περνάει μέσα από την πόλη Αλάντρα, ανάμεσα στους λόφους και το ποτάμι. Ο Όσκαρ, ο οποίος έχει περάσει τη μισή του σχεδόν ζωή δουλεύοντας στο ίδιο εργοστάσιο, περιμένει να ακούσει την ετυμηγορία του δικαστηρίου σχετικά με την αίτηση πτώχευσης του εργοδότη του. Με την παραγωγή σταματημένη και τους μισθούς να έχουν καθυστερήσει, ο Όσκαρ και οι συνάδελφοί του συνεχίζουν να προσέρχονται καθημερινά για δουλειά, ελπίζοντας σε ένα αίσιο τέλος. Όταν όμως επιβεβαιώνεται το κλείσιμο του εργοστασίου, ο Όσκαρ θα συμφιλιωθεί και πάλι με τον κόσμο, όταν προσλαμβάνεται από το διπλανό εργοστάσιο.

Η ταινία κέρδισε Ειδικό Βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αμιέν, ενώ έκανε πρεμιέρα στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών, στο Φεστιβάλ Καννών του 2015.

• Estados de Matéria | It Would Have Been Simple (της Susana Nobre, 14’, 2005)

Νόμιζαν ότι η ζωή θα ήταν απλή. Όλες οι υποχρεώσεις και τα προβλήματα που σχετίζονται με την υλική ζωή θα έβρισκαν μια φυσική λύση. Κάθε πρωί, θα ήταν ωραίο να κάθονται στο τραπέζι της κουζίνας. Μετά από ένα ντους και πριν ντυθούν, θα έπαιρναν πρωινό. Στο τραπέζι θα υπήρχαν βούτυρο, γλυκά και τοστ. Θα ήταν νωρίς. Θα ήταν η αρχή μιας μακράς ημέρας εργασίας.

Δυο βραβεία μικρού μήκους, Καλύτερου Ντοκιμαντέρ και Καλύτερης Πορτογαλικής Ταινίας, στο Διεθνές Φεστιβάλ της Αρούσα.