Πρόκειται για μία έκθεση εμπνευσμένη από την ίδια την ζωή. Τοπία, νεκρές φύσεις, άνθρωποι και ζώα αποδίδονται με μία σχεδόν σουρεαλιστική ωμότητα. Γι’ αυτό και τα πρόσωπα που προβάλλονται σε πρώτο πλάνο είναι αναγνωρίσιμα οικεία με παραμορφωμένα, όμως, τις περισσότερες φορές τα φυσικά τους χαρακτηριστικά. Είναι κι αυτός ένας τρόπος απόδειξης ότι ο καθένας μας έχει τον δικό του ρόλο στο θεατρικό σανίδι της ζωής.
Χαρακτηριστικά ο κ. Τσιφλάκος υπογραμμίζει : "...Ο Αντωναρόπουλος παραμένοντας πιστός στις αξίες που χαρακτηρίζουν τη μέχρι σήμερα πορεία του, τα πρόσφατα έργα του εμφορούνται από σαφή στοιχεία κοινωνικής κριτικής και προβληματισμού. Με μια έντονα εξπρεσιονιστική γραφή που όμως πατάει γερά επάνω στην αποδεδειγμένη σχεδιαστική του δεινότητα, καταφέρνει να "τσιγκλίσει" το μυαλό και την ψυχή τόσο του ανυποψίαστου όσο και του υποψιασμένου θεατή, αλλά και να του προκαλέσει αντίρροπα συναισθήματα. Βίαιες σκηνές με πρωταγωνιστές απόκληρους της κοινωνίας, παιδιά χωρίς ελπίδα, κατατρεγμένες γυναίκες και όργανα επιβολής της τάξης, εναλλάσσονται με σαφώς πιο ήρεμες εικόνες εσωτερικών χώρων, ψυχικής ενόρασης και πατριωτικής ανάτασης..."
Άλλωστε, τα έργα του Αντωναρόπουλου είναι ένας χείμαρρος συναισθημάτων. Ζουν την δική τους ζωή στον δικό τους χρόνο, που όμως αυτός χαρακτηρίζεται από ρεαλιστικότητα. Ενδεχομένως και κυνική. O Χρήστος ζωγραφίζει με προσήλωση και μαστοριά την ίδια στιγμή που πράξεις βίας ή και έρωτα μετεωρίζονται ανάμεσα στο αληθινό και την χίμαιρα, στην μελαγχολία και το όνειρο.
Εγκαίνια: Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2023, ώρα: 19.00
.png){kind=small}