Αξεπέραστη μόδα ανάδειξης γυναικείου σώματος

 

Εκτίθενται στο εμπορικό κέντρο Gorlden Hall εκθέματα του Ολυμπιακού Μουσείου της Αθήνας, το οποίο φιλοξενεί το αυθεντικό πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων και τις αναλλοίωτες αξίες της Ολυμπιακής Παιδείας από τη γέννησή τους μέχρι σήμερα.

Ο Κίονας που καλωσορίζει του επισκέπτες στο Μοναστηράκι

 Βγαίνοντας από το Μετρό Μοναστηρακίου και αντικρίζοντας τη Βιβλιοθήκη του Ανδριανού ένας Κίονας δεσπόζει και αποτελεί μοντέλο πολλών φωτογράφων και τουριστών. Η Βιβλιοθήκη του Αδριανού ήταν μεγάλη βιβλιοθήκη στην αρχαία Αθήνα. Ονομάστηκε έτσι επειδή ιδρύθηκε από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό. Η βιβλιοθήκη ονομαζόταν και Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Εικόνα από βόλτα στην Πλάκα

 

Εικόνα από βόλτα στην Πλάκα 

Η θέα από τα καφέ του Θησείου

 

Η θέα από τα καφέ του Θησείου 

Από τις ελάχιστες περιπτώσεις café που απολαμβάνουν θέα προς την Ακρόπολη… χωρίς να πρόκειται για roof bar, το Αθηναίων Πολιτεία απλώνει τραπεζάκια στη χαλικόστρωτη πλευρά του πλατώματος του Θησείου, εκεί όπου ο καφές εξελίσσεται σε ούζα με ελληνικούς μεζέδες και στη συνέχεια βραδινά κοκτέιλ, πάντα με φόντο τον Παρθενώνα.

Ρωμαϊκή αγορά στην Πλάκα

 

Ρωμαϊκή αγορά στην Πλάκα

Οι Ρωμαίοι επέλεξαν τον 1ο αιώνα π.Χ., μεταξύ 19 και 11 π.Χ., για να χτίσουν τη Ρωμαϊκή αγορά στη συγκεκριμένη τοποθεσία, ακριβώς επειδή βρίσκεται σε ένα στρατηγικό σημείο: ανάμεσα στην Ακρόπολη, το σημαντικότερο θρησκευτικό και συμβολικό χώρο της πόλης (πλέον και του κόσμου τουριστικά) και την αρχαία αγορά, το κέντρο της εμπορικής και πολιτικής ζωής της εποχής.

Η Βιβλιοθήκη του Αδριανού και στο βάθος η Ακρόπολη - Μοναστηράκι

 

Η Βιβλιοθήκη του Αδριανού και στο βάθος η Ακρόπολη - Μοναστηράκι 

Η Βιβλιοθήκη του Αδριανού ήταν μεγάλη βιβλιοθήκη στην αρχαία Αθήνα. Ονομάστηκε έτσι επειδή ιδρύθηκε από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό. Η βιβλιοθήκη ονομαζόταν και Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται στην Αθήνα, στο Μοναστηράκι, βόρεια της Ακρόπολης. Μέσα στο μικρό μουσείο του εκτίθεται επίσης ρωμαϊκό κολοσσικό άγαλμα Νίκης του 1ου αιώνα π.Χ., που βρέθηκε στο χώρο. Ακριβώς δίπλα στη βιβλιοθήκη υπάρχει το Τζαμί Τζισταράκη του 18ου αιώνα.

Αντίγραφο της Αφροδίτης της Μήλου σε βιτρίνα στου Ψυρρή

 

Αντίγραφο της Αφροδίτης της Μήλου σε βιτρίνα στου Ψυρρή 

Η Αφροδίτη της Μήλου είναι πολύ γνωστό μαρμάρινο άγαλμα, του τέλους ελληνιστικής - αρχών ρωμαϊκής εποχής (περί το 150 - 50 π.Χ.), το οποίο βρέθηκε, την άνοιξη του 1820, σε αγροτική περιοχή της Μήλου. Το άγαλμα βρέθηκε σε πάνω από 6 χωριστά κομμάτια και κατέληξε ένα χρόνο αργότερα στο Μουσείο του Λούβρου, όπου και εκτίθεται μέχρι σήμερα. Στο μουσείο της Μήλου υπάρχει πιστό αντίγραφό του, το οποίο έστειλε αργότερα ως δωρεά το Λούβρο. Η Αφροδίτη της Μήλου θεωρείται καταπληκτικό έργο της ελληνιστικής τέχνης, το οποίο συνδυάζει αρμονικά τη γυναικεία ομορφιά και θηλυκότητα. Άλλοτε θεωρείτο έργο του Πραξιτέλη, σήμερα όμως είναι σαφές ότι ο δημιουργός της είναι άλλος. Είναι σήμα κατατεθέν της Μήλου ή προσδιοριστικό στοιχείο του τουρισμού της και οπωσδήποτε ένα από τα σημαντικότερα αποκτήματα του Λούβρου.


Το έργο πλάστηκε στα ταραγμένα ελληνιστικά χρόνια, κατά πάσα πιθανότητα από τον γλύπτη Αγήσανδρο ή Αλέξανδρο, γιο του Μηνίδη από την Αντιόχεια του Μαιάνδρου. Το μισό όνομά του αναφερόταν στη βάση του γλυπτού όπου απέμενε χαραγμένη η φράση ...ΝΔΡΟΣ ΜΗΝΙΔΟΥ [ΑΝΤ]ΙΟΧΕΥΣ ΑΠΟ ΜΑΙΑΝΔΡΟΥ ΕΠΟΙΗΣΕΝ. Αυτή η επιγραφή που φαίνεται σε σχέδιο της εποχής, χάθηκε γύρω στο 1825 ενώ το απόκτημα βρισκόταν στο Λούβρο και πολλοί πιστεύουν ότι την εξαφάνισαν οι τότε διευθυντές του για να μπορούν να υποστηρίξουν ότι ήταν έργο του Πραξιτέλη. Στον Αγήσανδρο αποδίδεται πάντως ένα άλλο έργο που εκτίθεται στο Λούβρο -μια προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου που είχε βρεθεί στη Δήλο.

Η πύλη της Ρωμαϊκής αγοράς στην Πλάκα

 

Η πύλη της Ρωμαϊκής αγοράς στην Πλάκα

Οι Ρωμαίοι επέλεξαν τον 1ο αιώνα π.Χ., μεταξύ 19 και 11 π.Χ., για να χτίσουν τη Ρωμαϊκή αγορά στη συγκεκριμένη τοποθεσία, ακριβώς επειδή βρίσκεται σε ένα στρατηγικό σημείο: ανάμεσα στην Ακρόπολη, το σημαντικότερο θρησκευτικό και συμβολικό χώρο της πόλης και την αρχαία αγορά, το κέντρο της εμπορικής και πολιτικής ζωής της εποχής.

Το άγαλμα του Κολοκοτρώνη στη Σταδίου

 

Το άγαλμα του Κολοκοτρώνη στη Σταδίου

Το άγαλμα του Κολοκοτρώνη που είναι στη Σταδίου δείχνει προς τη Βουλή, η οποία παλιά ήταν βασιλικά ανάκτορα.  

Το 1884, οι Ναυπλιώτες συγκεντρώνουν ένα ποσό και αναθέτουν στον μεγάλο γλύπτη Λάζαρο Σώχο τη δημιουργία ενός ανδριάντα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Ο Σώχος έκανε την απαραίτητη έρευνα & αποφάσισε να αποτυπώσει τον ήρωα με την αυθεντική του μορφή.

• Η επιτροπή όμως δε φανταζόταν τον ήρωα  όπως πραγματικά ήταν, δηλαδή με μακριά μαλλιά και ξυρισμένο εμπρός το κεφάλι, πράγμα που συνήθιζαν οι Αρβανίτες. Έτσι ανάγκασαν το γλύπτη να του κοτσάρει μια αρχαιοπρεπέστατη και όλο μεγαλείο περικεφαλαία.Ο γλύπτης όμως επειδή είχε άλλη γνώμη, παρόλο που δέχτηκε να κάνει την παρέμβαση, άφησε ένα μικρό μήνυμα κάτω από την περικεφαλαία που ανακαλύφθηκε το 2002 κατά τις προσπάθειες συντήρησης του έργου. Η επιγραφή έλεγε: «Παρά τη θέλησιν του Σώχου, Κολοκοτρώνη μου, ξαναφόρεσε την περικεφαλαία, Paris 1909».

 

→ Κατασκευάστηκε το 1900 στο Παρίσι και στήθηκε το 1904 στην Αθήνα. Υπήρξε μάλιστα διαφωνία για τον τόπο, όπου θα τοποθετηθεί το άγαλμα.

Ο Δήμος Αθηναίων πρότεινε να στηθεί μπροστά στο Ζάππειο Μέγαρο, ενώ η Νομαρχία Αθηνών μπροστά στην Παλαιά Βουλή επί της οδού Σταδίου. Η Νομαρχία τελικά ενέκρινε την πλατεία Κολοκοτρώνη, όπως ήταν και η γνώμη του καλλιτέχνη, ο οποίος προτίμησε τη δεύτερη θέση και απέρριψε το Ζάππειο, καθώς θεώρησε ανάρμοστη την προβολή του γλυπτού στον Παρθενώνα. Ο ανδριάντας τοποθετήθηκε τελικά στη μικρή πλατεία μπροστά στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής, που ονομάστηκε έκτοτε πλατεία Κολοκοτρώνη, αφού απορρίφθηκε έφεση του Δήμου κατά της απόφασης της Νομαρχίας.

→ Άλλωστε στην περιοχή αυτή μετά το 1835 ο Κολοκοτρώνης έχτισε σπίτι, στη διασταύρωση των σημερινών οδών Κολοκοτρώνη και Λέκκα, όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

 

 

→ Ο έφιππος ανδριάντας του Κολοκοτρώνη έχει βραβευτεί από το Ελληνικό τμήμα της Διεθνής Παρισινής έκθεσης του 1900 και την Ακαδημία της Ρώμης.

• Η στάση του αλόγου του Κολοκοτρώνη  θεωρείται περίεργη, γιατί στη διεθνή γλυπτική γλώσσα είναι γνωστό ότι, εάν το άλογο του έφιππου ατόμου έχει και τα δυο μπροστινά του πόδια στον αέρα, σημαίνει πως αυτό το άτομο πέθανε στη μάχη. Εάν το άλογο πατά στη γη το ένα του μπροστινό πόδι και έχει το άλλο πόδι στον αέρα, τότε αυτός πέθανε αργότερα, από τραύματα που υπέστη κατά τη διάρκεια των μαχών. Εάν το άλογο έχει και τα τέσσερα πόδια στη γη, τότε το άτομο αυτό απεβίωσε από φυσικό θάνατο.

Κι όμως το άλογο του έφιππου Κολοκοτρώνη έχει το ένα του πόδι στον αέρα, αν και είναι γνωστό πως ο Κολοκοτρώνης δεν πέθανε από τραύματα της μάχης, αλλά στις 4 Φεβρουαρίου 1843 από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη μετά το γλέντι για το γάμο του μικρού του γιου Κολίνου. Ίσως καλλιτέχνης και Αρχές ήθελαν να αποτίσουν ένα αιώνιο φόρο τιμής στον ηρωικό άντρα και παρέβλεψαν του κανόνες της διεθνούς γλυπτικής πρακτικής.

 

Το άγαλμα είναι από ορείχαλκο (κράμα χαλκού) και ακολουθεί την παράδοση αυτού του τύπου αγαλμάτων. Έχει συνολικό ύψος περίπου 9 µέτρα  μαζί με το  βάθρο και είναι επιβλητικό πάνω στο ψηλό βάθρο του.

Ο στρατηγός παριστάνεται έφιππος σε ηγετική στάση και ο θεατής πλησιάζοντας υποβάλλεται από το μέγεθος και το ύψος του. Το άγαλμα μας θυμίζει πάντα ότι την ελευθερία που απολαμβάνουμε οι σύγχρονοι Έλληνες τη χρωστάμε στους αγώνες και στην αυτοθυσία του ήρωα Κολοκοτρώνη και των άλλων ηρώων της επανάστασης, τους επώνυμους, αλλά και τους αφανείς. Για την απόδοση της μορφής του ήρωα ο γλύπτης μελέτησε πέρα από τα απομνημονεύματα, την ενδυμασία και τον οπλισμό του. Ιδιαίτερα για την απόδοση του προσώπου, πέρα από φυσιογνωμική μελέτη των συγγενών του, χρησιμοποίησε εκμαγείο που είχε ληφθεί από το νεκρό Κολοκοτρώνη και σήμερα βρίσκεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, λίγα μέτρα πίσω από τον ανδριάντα.

Το κεφάλι είναι στραμμένο προς τα πίσω σαν να απευθύνεται στους ενόπλους αγωνιστές που τον ακολουθούν, για να βεβαιωθεί ότι βλέπουν τον εχθρό. Με τον τρόπο αυτό μαζί με την κίνηση που δίνει στην μορφή μεταφέρει και τον χαρακτήρα του αεικίνητου πολεμιστή και ικανού στρατηλάτη που είχε ο Θ. Κολοκοτρώνης.

• Το δεξί του χέρι είναι τεντωμένο μπροστά και οριζόντια. Ο δείκτης δείχνει προς ορισμένη κατεύθυνση, ίσως την πορεία προς την μάχη. Οι υπερπατριώτες λένε ότι δείχνει προς την Κωνσταντινούπολη. Μόνο που το άγαλμα έχει μετακινηθεί από την αρχική θέση στην οποία ήταν προορισμένο να στηθεί και η μετακίνησή του έχει αποπροσανατολίσει τους ερευνητές, οι οποίοι εικάζουν διάφορα. Πηγη: urbanlife.gr

 

Ιστορικό μέγαρο αρχαιοελληνικής αρχιτεκτονικής στον Πειραιά

Οι όμορφοι κίονες ενός από τα πιο ιστορικά κτίρια του Πειραιά 

 Το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (Ν.Α.Τ.) είναι ο πρωτογενής ασφαλιστικός φορέας και αποτελούσε το βασικό ίδρυμα κοινωνικής προστασίας των Ελλήνων ναυτικών. Είναι ο αρχαιότερος οργανισμός κοινωνικής ασφάλισης τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης. Η έδρα του ΝΑΤ βρίσκεται στον Πειραιά (στην οδό Εθνικής αντιστάσεως 1, έναντι του Καθεδρικού Ναού της πόλης) και εξυπηρετεί ανάγκες ναυτικών σε όλη την επικράτεια.

Οι κήποι της Αθήνας, το Αμαλίειο ορφανοτροφείο, ο Πύργος της Βασιλίσσης, η πρωτοποριακή για τα δεδομένα της εποχής και σε όλη την Ευρώπη ίδρυση ασφαλιστικού φορέα για τους ναυτικούς, το γνωστό Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο κ.ά., έγιναν επί εποχής της βασίλισσας Αμαλίας. 

Κίονας της Βιβλιοθήκης του Αδριανού

photo:John Tsaraglis

Κίονας της Βιβλιοθήκης του Αδριανού  

Η Βιβλιοθήκη του Αδριανού ήταν μεγάλη βιβλιοθήκη στην αρχαία Αθήνα. Ονομάστηκε έτσι επειδή την ίδρυσε ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Αδριανός. Η βιβλιοθήκη ονομάζονταν και Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τον κίονα τον βλέπουμε αμέσως μόλις βγούμε από το Μετρό Μοναστηράκι  

Οι επιβλητικοί κίονες του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά

 

Οι κίονες του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά κερνούν πολιτισμό  

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά είναι ένα νεοκλασικό κτήριο που χτίστηκε σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ιωάννη Λαζαρίμου κι εγκαινιάστηκε στις 9 Απριλίου του 1895.Το θέατρο έχει χωρητικότητα 600 θέσεων και βρίσκεται στο κεντρικότερο σημείο της πόλης του Πειραιά.

Τα νεράντζια και τα κανόνια στην Παλιά Βουλή

 

Τα νεράντζια και τα κανόνια στην Παλιά Βουλή

Τα κανόνια έξω από το εμβληματικό κτίριο της Παλιάς Βουλή στη Σταδίου, που ίσως χρησιμοποιήθηκαν για να γραφτεί ο ύμνος της ελευθερίας της Ελλάδας, κάνουν παρέα πλέον μόνο με τα πεσμένα νεράντζια της αυλής.    

Οι Έλληνες Θεοί μυθικοί ήρωες για τους τουρίστες

 

Οι Έλληνες Θεοί του Ολύμπου μύθοι και ήρωες για τους ξένους 

Η βιτρίνα καταστήματος στην Ακρόπολη έχει αγάλματα των αρχαίων θεών της μυθολογίας του Ολύμπου, φτιαγμένα σαν πρωταγωνιστές της Marvel τα οποία γίνονται ανάρπαστα από τους τουρίστες, που πιστεύουν στους Αρχαίους Έλληνες ήρωες Θεούς. 

Το αρχείο του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη

 

Το αρχείο του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη 

Ο Κ. Π. Καβάφης φρόντιζε να συγκεντρώνει και να αρχειοθετεί το έργο του συστηματικά, δημιουργώντας έτσι ένα μοναδικό λογοτεχνικό και προσωπικό αρχείο. Το Αρχείο Καβάφη περιλαμβάνει χειρόγραφα καβαφικών ποιημάτων, έντυπες αυτοσχέδιες εκδόσεις, πεζά λογοτεχνικά κείμενα, άρθρα, μελέτες και σημειώσεις του ποιητή.

Τον Νοέμβριο του 2023 το Ίδρυμα Ωνάση δημιουργεί ένα μόνιμο χώρο για το Αρχείο Καβάφη, στην οδό Φρυνίχου 16β, στην Πλάκα, ανοικτό στο κοινό και τους ερευνητές.

Το Ίδρυμα Ωνάση, ανταποκρινόμενο για άλλη μία φορά στην ανάγκη ανοιχτότητας, προσβασιμότητας και διάδοσης του έργου του Κ. Π. Καβάφη, επενδύει στη δημιουργία του νέου χώρου του Αρχείου Καβάφη στην καρδιά της Αθήνας που θα φιλοξενεί το λογοτεχνικό και το προσωπικό αρχείο του ποιητή, καθώς και 966 βιβλία που περιλαμβάνονταν στη βιβλιοθήκη του, αλλά και μια συλλογή τεκμηρίων και έργων τέχνης με αναφορές στον ίδιο. Ακόμα ένας χώρος πολιτιστικής κληρονομιάς ανοίγει για όλους τους κατοίκους της πόλης, τους ερευνητές και τους επισκέπτες από όλο τον κόσμο.



Αρχείο Καβάφη
Φρυνίχου 16B, Πλάκα, 10558

Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη & Σάββατο, 11:00-18:00
Είσοδος ελεύθερη

Η ροδιά και ο αρχαίος κίονας στην Πλάκα

 

Η ροδιά και ο αρχαίος κίονας σε πλατεία στην Πλάκα στην Αθήνα.  

Το «Φανάρι του Διογένη» στην ομορφότερη πλατειούλα στην Πλάκα

Το «Φανάρι του Διογένη» στην ομορφότερη πλατειούλα στην Πλάκα

Το Μνημείο Λυσικράτους, γνωστό και ως «Φανάρι του Διογένη» χτίστηκε από τον Λυσικράτη για να προβάλλει στην κορυφή του τον χάλκινο τρίποδα που του είχε απονεμηθεί ως έπαθλο για τον ρόλο του ως χορηγού του θεατρικού έργου που νίκησε σε δραματικούς αγώνες το 335-334 π.Χ.

Οι κίονες της Παλιάς Βουλής

 

photo:John Tsaraglis

Οι κίονες της Παλιάς Βουλής

Το χώρο όπου είναι σήμερα η Παλιά Βουλή, καταλάμβανε αρχικά η οικία του του Αθηναίου τραπεζίτη και πολιτικού Αλέξανδρου Κοντόσταυλου. Μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο στην Αθήνα το 1833, ο Όθωνας επέλεξε το κτήριο ως προσωρινό χώρο κατοικίας του, κατά τη διάρκεια της κατασκευής των Ανακτόρων (που σήμερα στεγάζουν τη Βουλή).

 Το 1835, χτίστηκε μια μεγάλη αίθουσα χορού και συμποσίων, και μετά την Επανάσταση του 1843, η οποία οδήγησε τον Όθωνα στην παροχή Συντάγματος, η Εθνική Αντιπροσωπεία συνεδρίασε στον χώρο. Τον Οκτώβριο του 1854, όμως, το κτήριο καταστράφηκε από πυρκαγιά. 

Η κατασκευή του νέου κτηρίου ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1858, με τα έργα να καθοδηγούνται από τη Βασίλισσα Αμαλία, σε σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα Φρανσουά Μπουλανζέ (François Boulanger). Τα έργα σταμάτησαν την επόμενη χρονιά από έλλειψη οικονομικών πόρων και ξεκίνησαν μετά την εκθρόνιση του Όθωνα το 1863. 

Τα σχέδια τροποποιήθηκαν από τον Έλληνα αρχιτέκτονα Παναγιώτη Κάλκο, και η κατασκευή ολοκληρώθηκε το 1871. Την κατασκευή των εδράνων ανέλαβε ένας ξυλουργός με το επώνυμο "Σακελλαρίου". Κατά τη διάρκεια των έργων, το Κοινοβούλιο στεγαζόταν στο πίσω μέρος της πλατείας, σε ένα κτήριο από τούβλα, που χτίστηκε βιαστικά το 1863, και έγινε ευρέως γνωστό με το όνομα «Η Παράγκα».

Το μπρούντζινο άγαλμα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, από το Λάζαρο Σώχο, μπροστά από το κτίριο του κοινοβουλίου.

Το Ελληνικό Κοινοβούλιο παρέμεινε εδώ από το 1875 έως τη μεταφορά του στον σημερινό του χώρο, τα Παλαιά Ανάκτορα, το 1935. Έτσι λοιπόν, εδώ πραγματοποιήθηκαν μερικά από τα πιο ταραχώδη και σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, όπως η δολοφονία του Πρωθυπουργού Θεόδωρου Δηλιγιάννη στα σκαλοπάτια του μεγάρου στις 13 Ιουνίου 1905, και η διακήρυξη της Δεύτερης Ελληνικής Δημοκρατίας στις 25 Μαρτίου 1924.

Τα χάλκινα πόδια της Ερμού

 

photo:John Tsaraglis

Τα χάλκινα πόδια της Ερμού

Για το άγαλμα αυτό δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία καθώς πολλές φορές έχει χαρακτηριστεί κακόγουστο, από όσους ίσως ερμηνεύουν το γλυπτό με ελαφριά διάθεση και χιούμορ. 

Η μυσταγωγία του Μουσείου Ακρόπολης

 

Η μυσταγωγία του Μουσείου Ακρόπολης 

Μυσταγωγία: Ακρόαμα ή θέαμα που προκαλεί πνευματική ανάταση, έκσταση